Voor de tweede achtereenvolgende dag was ik al om kwart over zes klaarwakker. En dat terwijl ik in een normale werkweek bijna niet uit mijn nest kan komen. Hoe komt dat? Omdat het hier zo leuk is wellicht? Dat zou kunnen. Ik heb nog alle plezier in het spel, in het voorbereiden, in het schrijven van deze stukjes, in het mooie weer dat naar verwachting het hele toernooi aanhoudt, enzovoorts! Al ruim voor het ontbijt heb ik al besloten wat ik ga spelen. Ik fröbelde wat met Fritz in de opening die het moest gaan worden. Na een tijdje klooien werd het tijd om in bad te gaan. Ik zette even een stelling neer, liet het apparaat rekenen om zo’n twintig minuten later weer terug te keren. En wat zien ik? Fritz geeft al op zet zeven een zet die nog niet in de theorie voorkomt en die ook niet in de megabase van De Kaaieman terug te vinden is. Des te schokkender is het dan ook dat die zet zwart ook nagenoeg winnend voordeel geeft. Na zeven zetten!
Dat vertel ik na het ontbijt aan Dick. Samen analyseren we nog wat, maar er is geen speld tussen te krijgen. Dat zou toch wat zijn als ik tegen grootmeester Glenn Flear, inderdaad Dicks tegenstander van de vorige ronde, al na zeven zetten weet dat ik hem een oplawaai ga verkopen. “En als het niet op het bord komt, niks zeggen hoor!” , waarschuwt Dick. “En als je die kans krijgt tegen een vent van 1800 elo ook niet doen hoor! Dit moet je bewaren voor tegen een grootmeester!”
Helaas komt het niet op het bord deze middag. Flear had wat anders voorbereid. En dat kwam wel op het bord met als gevolg dat ik al snel drie kwartier bedenktijd kwijt was en hij nog nauwelijks wat verbruikt had. En het systeem waar hij me ingelokt had, had ik niet bekeken. Ik had grote moeite mijn ontwikkeling te voltooien en ook nadat me dat gelukt was bleef hij nare druk houden. Maar makkelijk had hij het niet, want hij ging meer tijd verbruiken dan ik. Uiteindelijk redde ik het niet en het leek een vrij kansloze rechttoe rechtaan nederlaag te zijn geworden. Totdat ik weer met die computer in de weer ging… Die liet even zien dat ik drie zetten voor het einde nog een gruwelijke mispeer produceerde. Ik had toch nog remise kunnen maken!
Ziedaar de stelling na 25 f4 van Flear. Dat rijmt! Hij dreigt met f5 mijn paard aan te vallen. Dat paard mag niet weg wegens mat op g7. Wat te doen? Een schaakje met de dame leek me vrij zinloos. Nee, die dame moet dat mat op g7 gaan dekken. En welk een brainwave ontschoot me hier… 25 … f5?? Aaahhhhh!!!! Een schaakje met de dame was helemaal niet zinloos: 25… Dc5+ 26 Kb1 Dd4 27 Lc3 De4+ en Dg6 en zwart gooit de deur dicht. Een nagenoeg gelijkstaand eindspel resteert nog. En eigenlijk helemaal niet moeilijk te vinden als je het zo bekijkt. Maar ik dacht dat f5 zo slecht niet was, maar een zet later ontwaakte ik uit die droom. 26 exf6 ep Stiekem hoopte ik natuurlijk op Dxf5?? Dan had ik met Dc5+ zijn toren gewonnen! Maar nu was ik van plan met de dame die pion terug te pakken en als hij dan Lc3 zou doen kon ik met Pd4 de deur dichtgooien. Dat leek me nog niet kansloos. Echter, nu zag ik pas dat hij na Dxf6 meteen kan winnen met 27 Dxe6!! Daarop deed ik maar 26… Df7 maar het is ineens wel reddeloos verloren. Ik produceerde nog een blunder, maar die had geen invloed meer op het uiteindelijke resultaat: 27 Lc3 Pd4? 28 Lxd4 en opgegeven. 1-0
De enige andere Nederlander in het casino was Dick. Hij was aan het winnen. Dat geloofde ik wel. Ik ging in het congrescentrum naar Reinderman – Polgar kijken. Onderweg kwam ik David Miedema tegen met een grote grijns op zijn gezicht. Grootmeester Kovacevic te grazen genomen! Goed bezig, die Kovacevic. Verloor in de eerste ronde al van een Engelse amateur ook.
Dimitri staat op het oog licht onder druk in een stelling die materieel in balans is. Ongelijke lopers en beide een toren en een dame. Judit Polgar offert een pion om er nog wat van te maken, maar Dimitri vangt de dreiging op en komt niet in gevaar. Dan verschijnt er ineens een man met een lederen jas op het podium. Hij loopt met een kaartje op Polgar af. Of hij een handtekening mag! Tijdens de partij!! Polgar geeft hem een boze blik en sist hem wat toe. En boven in het theater hoor ik een gegiechel. Kennelijk een paar grappenmakers die er een sukkel opuit gestuurd hebben om een stuntje uit te halen. Even later zie ik Judit weer een beetje glimlachen. Ze doet nog een zet en stelt remise voor. Dimitri accepteert gelijk. Zijn pluspion is een dubbelpion en zijn stukken staan wat passief. En 4 uit 5 is lang niet slecht natuurlijk!
De volgende ronde zal de zomertijd zijn ingegaan. Alle deelnemers zijn gewaarschuwd. Ik ben reuze benieuwd hoeveel reglementaire nullen er zullen vallen!
En o ja, beste grootmeesters…
Benieuwd naar mijn nieuwtje?
Dat gaat een vracht geld kosten!
Richard Vedder.
