Dinsdag was het rustdag. Waren we daar aan toe? Nou, het is wel een saaie dag eigenlijk. Ik was net zo lief doorgegaan met schaken. Ben je eerder thuis ook. Een stuk gewandeld, ’s middags zitten snelschaken met Miedema en De Graaf en ’s avonds zou ik eens gaan pokeren in het casino. De bedoeling was een sit & go toernooi, maar daarvoor was te weinig belangstelling. Dan maar naar de cashgame. Dat was geen succes. Wel voor grootmeester Antal uit Hongarije. Die won in een potje, met blinds van 2 en 4 euro, een pot van 839 euro. Daar zat natuurlijk het nodige van zichzelf bij, maar toen hij all in ging nadat hij een straight had op de flop kreeg hij twee klanten. Een die een straight-flush kans had en eentje die zijn pocket vijven gehit zag op tafel. Daar word je even tureluurs van. Antal ging ook meteen van tafel. De winst binnen en daags erna moet er weer geschaakt worden.
Schakers zat in dat casino overigens. Sommigen komen er dagelijks. Dat snap ik eigenlijk niet. Zo vreselijk boeiend is dat ook weer niet. Ik heb dat nu wel weer gehad voor een hele poos. Onder die schakers die er dagelijks komen zitten professionele schakers. Schakers, die (een deel van) hun kosten door de bond vergoed krijgen. Moeten die zich niet wat professioneler gedragen zou je zeggen? Er zit een landgenoot bij die zwaar onder zijn kunnen schaakt hier in Aix les Bains, maar wel loopt op te scheppen over de winst die hij heeft behaald in het casino. Zou je die tijd niet eens aan voorbereiding besteden, beste man? Ook van mijn contributie strijk jij een deel op! Straks moet er nog een bobo mee om erop toe te zien dat je je tijd zinvol besteedt. Net als bij de Russen!
Vandaag was het weer schaken. Als je, zoals ik, onderaan de middenmoot hangt in een groot toernooi als dit EK, dan zou je verwachten dat de sfeer gemoedelijker wordt. Fanatiek om de prijzen strijden is er niet meer bij, het is nog een kwestie van het toernooi volbrengen met, als het even kan, een paar leuke partijen ertussen. Maar er troffen mij reeds een paar onaangename verrassingen. Zo mocht ik maandag tegen een Kroaat die voortdurend keihard zijn neus snoot, slurpend zijn koffie dronk, stukken rechtzette terwijl ik aan zet was, ontzettend zwaar ademde en noem maar op. Vandaag een jochie uit Israël. Geboren in 1995, ontzettend druk achter het bord, zijn hele notatiebiljet kliedert ie vol met allerlei flauwekul, als je zelf aan zet bent gaat ie schuin achter je staan. Net in je ooghoeken… Maar ik had hem wel te pakken met een leuke tussenzet!
Ik heb in deze stelling net 26 f4 gespeeld. Zwart kan nu Pxc5 doen, waarna we na 27 Pxc5 Txc5 28 Kb2 (noodzakelijk wegens de dreiging tegen het paard op c3) wel zo’n beetje gelijk zullen staan, hoewel ik me achter het bord nog wel het nodige voorstelde van het bezit van de f-lijn. Levine deed echter 26… exf4? Kennelijk in de verwachting dat ik die meteen terug zou slaan. Maar we zijn niet aan ‘t sjoelen, dus slaan is niet verplicht. Ik deed 27 d4! En zie eens wat een fraai en dreigend pionnencentrum er staat. Na een minuut of vijf balen gaf hij het op. Hij liet het zich niet meer bewijzen. Daar is wat voor te zeggen. Er dreigt d5 met stukwinst en als hij dat voorkomt door Tc7 sla ik lekker op f4 terug met een fijne pion voorsprong. Maar goed, hele volksstammen spelen door met een pion minder. Hij gelukkig niet. Maar een hand kreeg ik niet van hem. Klok stil, handtekening en weg… Tss… zestien jaar en dan al een eikelnorm behaald. Knap hoor!
Na de partij maar weer eens naar het congrescentrum gegaan. Smeets en ‘l Ami op het podium. Leuk! Smeets was echter al klaar. Een vlot halfje tegen de als eerste geplaatste Peter Svidler. Dreev – ‘l Ami was nog bezig en aan de lichaamstaal te zien zat de Rus lekkerder in zijn vel dan Erwin. Het werd remise. Maar voordat ik in het congrescentrum arriveerde had Erwin vier pionnen voor een paard in het eindspel. Dat had hij laten versloffen, vandaar…
Vooraan op het podium was de partij tussen Anton Korobov en Sergei Zhigalko bezig. Goeie genade, wat zijn dat een mafkezen. Bekketrek tegen Nekketrek. Korobov zit constant grimassen te trekken. Alsof hij zijn tegenstander zit uit te lachen. Dat gaat echt de hele partij door. Zhigalko doet niet anders dan met zijn hoofd heen en weer gaan. Nekoefeningen zou je zeggen, maar daar hou je een keer mee op. Zhigalko blijft maar doorgaan. Wat een tic heeft die man zeg! De organisatie doet er goed aan zulke figuren achteraan op het podium te zetten. Bij voorkeur achter een gordijntje. Want als kijker wordt je er niet goed van… En om het publiek te vermaken ging Zhigalko ook nog proberen een eindspel toren met paard tegen toren met pion te winnen. Dat heb ik maar niet meer afgewacht. Na 120 zetten had hij het begrepen, zo zag ik toen ik al lang en breed weer op mijn kamer zat…
Overigens zijn er uiteraard ook zat gewone mensen. Neem nu koploper Potkin. Een zeer correcte speler. Vandaag moest ie zich even uit de narigheid redden tegen de Pool Wojtasek, maar daarin slaagde hij. Hij blijft koploper, maar niet meer ongedeeld. Vijf man voegden zich bij hem en zij leiden de dans met de fraaie score van 6,5 uit 8!
In ronde acht trouwens de eerste confrontatie tussen twee Nederlanders: Dimitri Reinderman versloeg Benjamin Bok. Ook Alina l’Ami – Patrick Van Hoolandt klinkt erg Nederlands, maar dat was toch echt Roemenië – Monaco! Monaco won.
David Miedema ging stevig tekeer tegen meester Pavlov en boekte een daverende overwinning. Die Pavlov mag ik in ronde negen onder het gras stoppen! De Kaaieman mag tegen een Kanon!
Richard Vedder.
