Na een aantal hoogst ongelukkige nederlagen, eindelijk weer eens een overwinning. En ditmaal tegen een zeer sterk opgekomen tegenstander. Apeldoorn had zelfs Jussupow weer eens van stal gehaald. Met dit resultaat werd tevens de smadelijke 8 – 2 nederlaag van het vorig seizoen weer goedgemaakt. Maar het aller belangrijkste is ongetwijfeld dat we met deze uitslag een grote stap voorwaarts hebben gemaakt op het behoud in de Meesterklasse.
Het was mooi voorjaarsweer, de zon scheen uitbundig en iedereen was keurig op tijd aanwezig. De teams waren beiden sterk opgekomen en het werd, zoals te verwachten was, een harde en spannende strijd om de punten.
De wedstrijd begon kalm zoals gewoonlijk met een remise. Kabatianski en Martens wilden elkaar niet al te veel pijn doen en besloten remise in een stelling met dynamisch evenwicht. Daarna scoorden beide teams beide een punt. Kunin speelde de opening een beetje slapjes en toverde de vreemde zet Da4 uit de mouw. Daarna verzonk de zwartspeler in diep gepeins. Hij dacht meer dan een uur na over zijn antwoord, met als consequentie dat hij al vroeg in de partij in tijdnood kwam. Ergo dat ging dus mis. Aan het laatste bord toverde Hachijan vuurwerk uit de doos. Hij offerde een stuk voor veelbelovend stukken aanvalsspel. Was dit correct? Besseling had ook meer dan een uur nodig voor zijn zet na Dxd6. In ieder geval kreeg wit gelijk. Zwart had het moeilijk, maar was dat ook nodig. In ieder geval maakte de witspeler het fraai af.
In de andere partijen werd hard gevochten om de punten. Immers het resultaat van deze wedstrijd was gezien de ranglijst voor beide teams belangrijk. Langzamerhand kregen de Rotterdammers toch een overwicht. Maarten Solleveld speelt weer op zijn oude niveau. Hij is op weg om zijn derde grootmeester resultaat te behalen. Hij speelde vandaag tegen zijn 3e GM, hetgeen noodzakelijk was. Maarten offerde een pion in het middenspel, maar kreeg daar voldoende compensatie voor. Pruijssers kon weinig bereiken en het werd remise. Ditzelfde resultaat behaalden Van de Griendt tegen Zwirs. Er gebeurde niet zo heel veel en het evenwicht werd feitelijk nimmer verstoord.
In het vervolg was het raak met maar liefst 5 beslissingen. Het Rotterdamse middenrif deelde rake klappen uit. Frans Cuijpers won een solide gespeelde partij van Stefan Kuipers. Wit had steeds het initiatief, won een pion, gaf deze weer terug, maar kreeg een actieve toren en paard, hetgeen resulteerde in winst van de zwarte b-pion. Daardoor kreeg wit een vrije c-pion + zijn actieve centrale stukken beslisten samen de partij. Pel en Rijnaarts speelden een zware laveerpartij. Met een harde strijd op de centrale velden. Lang bleef de stelling in dynamisch evenwicht, maar tenslotte brak de zwartspeler op de koningsvleugel door. De zwarte dame kwam beslissend binnen en won een stuk en daarmee de partij.
Van een heel kaliber was de partij tussen Marijn van Delft en Pascal Vandevoort. Lange tijd was het theorie met een bekende mode variant van de Siciliaanse Draak. Zwart staat wellicht optisch wat beter, maar het moeilijk om het goede plan te vinden. De zwartspeler slaagde daar echte niet in. Wit kwam los en veroverde ook nog een pion. Het zag er niet goed voor zwart, maar de stelling had nog veel tactische mogelijkheden. Hier vergiste de witspeler zich, de zwarte toren kwam op de 3e rij binnen, de witte koning kwam in een penning en de witspeler wikkelde verkeerd af. Zwart kwam met zijn vrije e-pion naar voren stormen tot zelfs veld e2 toe en toen was het natuurlijk afgelopen. Bart Michiels speelde weer een puike partij. Met rustige middelen vergrote hij de druk op de witte stelling. Nadat alle stukken waren geruild tripeleerde hij met zijn 2 toren en dame op de d-lijn. Vervolgens forceerde hij een doorbraak in het centrum, won een pion en daarna nog een. Het overgebleven dame eindspel was eenvoudig gewonnen. Met deze overwinning was de wedstrijd beslist.
Resteerde nog de partij aan het eerste bord. De partij tussen 2 reuzen, letterlijk en figuurlijk, was een fraaie partij met veel middenspel complicaties. Wederzijds bezette zware stukken het centrum van het bord. Met 29 .. b4 forceerde Jussupow een afwikkeling met als resultaat een toren tegen paard en twee pionnen. Onderweg pikte de zwartspeler nog een pion in, verder werd alles uiteindelijk afgeruild en we kregen een eindspel Met voor wit; een paard en 4 pionnen tegen voor zwart; een toren en 3 pionnen. Alle pionnen stonden aaneengesloten op de koningsvleugel. Volgens beide spelers was de stelling remise, maar het was logisch gezien de stand op dat moment + zwart ook een toren had, at de zwartspeler besloot nog een poging te wagen.De witspeler vergiste zich en door i.p.v. zijn koning heen en weer te spelen van g1 naar g2 v.v., dacht hij op actievere wijze de remise te bereiken. De zwartspeler greep zijn kans en speelde het slot van de partij werkelijk heel fraai.
Op 31 maart in de 8ste ronde wacht ons de immer lastige Leidenaren. Gezien de stand in deze werkelijk zeer boeiende competitie is er nog niets beslist. Afwachten dus!
Ton de Vreede
Accres Apeldoorn S.O. Rotterdam 4½ – 5½
Artur Jussupow Luc Winants 1 – 0
Roeland Pruijssers Maarten Solleveld ½ – ½
Arthur v.d. Oudeweetering Vitaly Kunin 0 – 1
Ilja Zaragatski Bart Michiels 0 – 1
Stefan Kuipers Frans Cuijpers 0 – 1
Merijn van Delft Pascal Vandevoort 0 – 1
Nico Zwirs Jan Willem v.d. Griendt ½ – ½
Alexander Kabatianski Martin Martens ½ – ½
Sjef Rijnaarts Bonno Pel 1 – 0
Armen Hachijan Michiel Besseling 1 – 0
