De start van een nieuw seizoen en veel teams hebben hun spelerslijst flink om moeten gooien. Zo ook Groningen en Homburg Apeldoorn. Groningen is wat sterke spelers kwijt en moet dat opvangen met spelers van de eigen club. Homburg Apeldoorn heeft eigenlijk last van hetzelfde en heeft dat opgevangen met Apeldoornse jeugd. Het beloofde een spannende strijd te worden.
Maar al snel bleek dat Homburg Apeldoorn op de topborden flink tekortkwam. Op het eerste bord was het een vertrouwd beeld met Pruijssers achter de zwarte stukken in het Konings-Indisch tegen Werle. Wit deed vlak na de opening wat slimme zetjes die Pruijssers niet goed op wist te vangen. Na een kwaliteitsoffer van zwart kwam Werle een paar zetten later met een erg fraai stukoffer en wist toen snel de partij naar zich toe te trekken en het punt te pakken.
Op het tweede bord ging Siebrecht met wit tegen Ernst voor een afruil Slav. Zwart probeerde al snel de partij uit balans te krijgen en dat bleek succesvol. Een ijzersterke partij van Ernst zorgde ervoor dat Siebrecht er niet echt goed aan te pas kwam. Zwart wist ook op dit bord in tijdnood de partij naar zich toe te trekken en het punt te pakken.
Op het derde bord leek Kuipers met zwart tegen de Alapin van Brandenburg iets minder uit de opening te komen. Wit leek zijn voordeel rond de tijdnoodfase uit te kunnen breiden, maar de zwarte vrije e-pion kwam toch wel erg voor en wist de witte plan flink te verstoren. Toen Brandenburg niet voor remise ging kwam hij in een erg lastig eindspel en wist Kuipers er alsnog met de winst vandoor te gaan.
Op het vierde bord speelde invaller Sievers met wit tegen Hoeksema. De opening kwam er vrij snel uit en leek wit mooi voordeel te geven. Toen Sievers besloot een kwaliteit te offeren kantelde de wedstrijd vrij snel. Hoeksema wist netjes te verdedigen en tegelijkertijd ook een aanval op te zetten. Dit zorgde ervoor dat Sievers in tijdnood nog een stukoffer uit de hoge hoed toverde in de hoop op eeuwig schaak, maar één foutje was al genoeg voor Hoeksema om de eeuwig schaak te ontlopen en met een toren voor de winst eenvoudig binnen te slepen.
Op het vijfde bord speelde van de Oudeweetering met zwart een Spanjaard tegen Paulet. De opening leek normaal te verlopen en er leek voor beiden niet heel veel aan de hand te zijn. Maar een vroege tijdnoodfase zorgde ervoor dat er in korte tijd erg veel gebeurde op het bord. Paulet wist aan het langste eind te trekken en sprokkelde steeds meer materiaal en besliste de partij nog voor de 40e zet.
Op het zesde bord leverde de Versnelde draak tussen Van Delft en Mostertman een interessante stelling op. Aan alle kant kwamen beide spelers elkaars stelling binnen, maar de ingesloten loper op h6 zorgde er toch voor dat wit snel actie moest ondernemen. Door een stuk te winnen kon het verlies van de loper op h6 alvast opgevangen worden. Maar de twee pionnen extra bleken niet genoeg voor Van Delft, zeker niet omdat hij na de tijdcontrole de winst miste met 42. Ta6! In plaats van het gespeelde Ta7, wat strandde in een zetherhaling.
Op het zevende bord speelde Rijnaarts voor de afwisseling eens het Konings-Indisch tegen Wempe. Dat hij niet al teveel ervaring had bleek al snel toen wit een erg comfortabele stelling kreeg en daardoor ook materiaal wist te winnen. Het eindspel leek erg goed voor wit, maar Rijnaarts wist toch nog maar net het eindspel remise te houden.
Op het achtste bord speelde Zaragatski met wit een op het oog rustige partij tegen Houtman. Maar na de opening kwam Zaragatski met een pionnenstorm op de koningsvleugel die goed gepareerd werd door Houtman. Zwart kreeg zelfs een fraaie tegenaanval, waardoor Zaragatski gedwongen werd af te wikkelen naar een toreneindspel waar hij tevergeefs nog probeerde op de winst te spelen. Maar Houtman hield eenvoudig remise.
Op het negende bord speelde Kabatianski een soepele opening tegen Donker. In de stelling waarin wit met de geïsoleerde d-pion speelde leek Kabatianski zijn stukken fraai neergezet te hebben. Donker besloot zijn loperpaar op te geven voor een gat in de zwarte koningsvleugel. De half-open g-lijn is vaak gevaarlijk voor wit, maar Donker wist de g-lijn goed dicht te houden. De zwarte koning kwam behoorlijk op de tocht te staan en na een scrimmage in tijdnood werd er nog voor de 40e zet voor een zetherhaling gekozen.
Op het tiende bord maakte Hachijan zijn debuut als basisspeler tegen Van Pelt. Nadat Hachijan al snel het loperpaar had bemachtigd wist hij zijn stelling steeds meer te verbeteren tot erg groot voordeel. Waar dat voordeel heen was toen hij opeens in een gelijk eindspel zat was voor hem tijdens de partij dan ook een groot raadsel. Toen het eindspel veranderde in een ongelijk lopereindspel was de vrede snel getekend.
Al met al heeft Groningen een erg sterke 6,5-3,5 zege geboekt door op de topborden duidelijk het verschil te maken en op de onderste borden knap remises te maken. Voor Groningen een belangrijke stap om uit degradatiegevaar te kunnen blijven en voor Homburg Apeldoorn een teken dat het nog een erg zwaar seizoen kan gaan worden.
Stefan Kuipers
