In de tweede ronde stond voor ons Voerendaal op het programma. Een wedstrijd die toch wel met enige zorg tegemoet gezien werd. Immers Voerendaal beschikt over een BUS-lading van buitenlandse spelers (het merendeel Duitsers of aldaar woonachtig) en zijn een stuk sterker geworden t.o.v. van twee jaar geleden toen zij debuteerden in de Meesterklasse. Met als resultaat nog twee Nederlanders in het team.
Gelukkig kwam de KNSB te hulp, door deze ronde samen met de Bundesliga te laten spelen. Dankzij deze blunder ontstonden een aantal vreemde uitslagen in de competitie, die het sportieve verloop hiervan negatief beïnvloeden. De Rotterdammers hadden hier ook last van (2 spelers) maar uiteraard Voerendaal met zijn vele Duitsers nog veel meer. Ditzelfde staat ons te wachten op 11 december als de vierde ronde wederom niet alleen samenvalt met de competitie van onze Oosterburen, maar ook met de Franse competitie. Coordinatie met om te beginnen de Duitse schaakbond zou toch wel handig zijn.
De schermutselingen aan de borden
We begonnen op deze prachtige zaterdag met twee korte remises. De stellingen van Luc en Martin waren al snel zonder enige muziek en de heren konden genieten van het mooie najaarsweer. Het verdere verloop van de wedstrijd zag er voor de Rotterdammers niet goed uit. Niemand stond beter, maar er waren wel enkele stellingen die de nodige zorg baarden. Ali kreeg alles wat een Draak maar kon wensen, Rini stond slecht en Samir leek de openingscomplicaties , toren tegen stuk + twee pionnen, niet goed overleefd te hebben, want zwart stond met zijn ruimte en goede stukkenspel duidelijk beter.
Het mooie van sport en het schaken is daar geen uitzondering op, dat gelukkig niet alles gaat zoals het lijkt te gaan. De kansen voor de Rotterdammers keerden en het werd na de moeilijke ouverture weer een echte wedstrijd.
Michiel en Rogier kwamen beiden beter te staan, weigerden ook het remiseaanbod, maar uiteindelijk bleken hun betere posities niet voldoende voor de winst. Rini kon zijn slechtere positie niet verbeteren en Hausrath kwam via de koningsvleugel met zijn stukken vernietigend binnen, waardoor huis en raad voor Rini verloren gingen. Hiermee bereikten een 2-3 ruststand.
Het vervolg verliep toch weer een beetje anders dan werd voorspeld. Frans had inmiddels twee stukken tegen een toren moeten inleveren en had geen compensatie. Hij offerde nog een stuk met de bedoeling om zijn vrije b-pion naar de overkant te brengen, maar werd door Ali middels allerlei matdreigingen bekwaam opgebracht. Jan Willem had inmiddels een enorm centrum opgebouwd, zwart verloor een kwal, en werd door het positionele overwicht van de witspeler naar een nederlaag gespeeld. De tegenstander van Samir probeerde te profiteren van zijn tijdnood. Zoals dikwijls wordt het resultaat het tegenovergestelde van de doelstelling. Juist in deze fase speelde Samir heel goed, met als consequentie dat de betere stelling van Christian veranderde een een totaal verloren. Daarna was het niet meer moeilijk om het karwei te klaren.
Tenslotte bleven met de 4-4 tussenstand nog 2 partijen over. Pascal die het grootste gedeelte van de partij een duidelijk overwicht had, was inmiddels beland in een dubbel toren eindspel. Het was evident dat het positionele overwicht, betere pionnenstructuur en actieve torens, slechts een kwestie van tijd zouden zijn. Ondanks taai verzet van de witspeler werd het punt door onze man binnengehaald. De teamcaptain van Voerendaal moest de wedstrijd voor zijn club redden. In een partij die heel lang gelijk opging, ook na de tijdcontrole, bleek hij in een toreneindspel net iets slagvaardiger te zijn dan Bonno. Ondanks dat Bonno best wel een goede partij had gespeeld verloor hij tenslotte toch nog.
Het resultaat werd een gelijkspel, waarmee beide teams uiteindelijk wel tevreden waren.
Wijzigen competitie
Wederom breng ik naar voren om het aantal buitenlandse spelers per team te beperken tot maximaal 5 per wedstrijd. Hierdoor krijgen Nederlandse jeugdspelers een betere kans om door te stromen. Een vaste bordvolgorde per team en niet meer vooruit spelen. Deze laatste zaken gebeuren al in heel Europa, behalve natuurlijk in Nederland, want hier gebeurt alles 50 jaar later.
Het vooruit spelen is wel enigszins aangepast, maar helaas niet afgeschaft. Er is wederom voor een Polder oplossing gekozen. Nederland begint langzamerhand te lijken op een bananen republiek zonder bananen.
Ton de Vreede
Klik voor de partijen op de wedstrijdenreeks.
