Na het bekend worden van de indeling voor ronde drie (dat duurde knap lang deze keer omdat er een partij om halftien nog aan de gang was) waren de Kaaieman en ik hoopvol gestemd. De eerste stunt is in de maak, want ik speel tegen een grootmeester van 68 en Dick tegen een vrouw met 2400 en nog wat. Dat laatste moet u overigens niet als een uiting van seksisme opvatten hoor. Wij van schaakclub En Passant zijn schaaktechnisch zwaar beïnvloed door wijlen Hendrik Pruijs. Als hij voor de externe moest spelen, en er nam een vrouw plaats tegenover hem, begroette hij haar steevast met: “van een vrouw heb ik nog nooit verloren…”. En het resultaat was, als ik het me goed herinner, dat hij altijd won!
Mijn tegenstander was de Tsjech Vlastimil Jansa. Bij het begroeten vertelde ik hem dat een van de eerste schaakboeken die ik las het toernooiboek van IBM 1974 was en dat ik uit dien hoofde vereerd was tegen hem te mogen spelen. Op zijn toch al vriendelijke gezicht verscheen een glimlach en hij begon spontaan te vertellen over zijn toernooien in Nederland in de zeventiger jaren en dat het zo jammer was dat het IBM-toernooi ophield te bestaan. In 1974 won hij dat toernooi, gedeeld met Ivkov en Tukmakov. Maar ja, die koekenbakker die zijn Nederlandse wikipediapagina heeft aangemaakt weet niet meer te vertellen dan een vijfde plaats ergens en winst in een rapidtoernooi in Luxemburg. Zit er dan helemaal geen historisch besef meer bij onze internerds?
De voorbereiding was voor mijn doen vrij intensief. Altijd speelde hij 1.e4, dus we konden hem eens een flinke kool stoven vanuit de hotelkamer. Uurtje of vier heb ik er wel ingestoken. En ja hoor… 1.Pf3! Uren werk de prullenbak in! Ja, maar dan weet je toch voor de volgende keer? Nee dus, dat soort last-minute-voorbereidingswerk verdwijnt net zo makkelijk weer uit je geheugen… Maar niet getreurd, tegen die Bruno Carlier-achtige opening zette ik een stelling neer en dacht: “kom maar op!” Maar ineens diende zich het moment aan waarop ik de zaak op scherp dacht te kunnen zetten…
De stelling na 16 Dc3 van Jansa. Ik kan uiteraard doorgaan op de weg die ik was ingeslagen. Niks doen, bijvoorbeeld met Dd6 of zo. Maar nee, ik ging hem hier naar zijn strot vliegen! 16… c5? Gewoon een prutzet eigenlijk. 17.cxd5 17.dxc5 kon ook gewoon: d4 18.Txd4 Pxd4 19.Dxd4 en wit heeft prachtige compensatie voor de kwaliteit. 17…cxd4 18.Df3 18.Dc5 Tc8 was goed voor zwart, dacht ik. Nee dus. 19.Pc6 en wit staat gewonnen. Wat Jansa speelt had ik berekend als mijn hoofdvariant. 18…Dxd5 19.Dxd5 Lxd5 20.Lxd5 Lxe5 21.e4! Tot hier dan, want met deze zet bereikt wit winnend voordeel. Zonder deze zet gaat het inderdaad wel voor zwart. Maar ja, rekenen. Zoon Erik kreeg van de week zijn rapport. Via skype vernam ik dat hij een zesje voor rekenen had! Hij heeft het niet van een vreemde kennelijk… De rest kan zonder commentaar. Zwart wordt plat gedrukt. Pd6 22.f4 Lg7 23.e5 Pf5 24.Lxb7 Tab8 25.Tc7 h5 26.b4 axb4 27.a5 e6 28.a6 Pe3 29.Txd4 Pd5 30.Td7 Pb6 31.Tc7 Pa8 32.Te7 Tfd8 33.a7 1–0
Jammer, maar helaas. Nog zat ronden te gaan. Vervelender was wat Dick in tijdnood overkwam tegen Jovanka Houska die, volgens de mensen die haar al langer kennen, dankzij contactlenzen en een nieuwe coup veranderd is van een trol in een mooie vrouw! Dick had wel profijt van zijn voorbereiding en kwam eigenlijk niet in heel serieuze moeilijkheden. Behalve met zijn bedenktijd dan…
Dick speelt met zwart en na iets als Ta3 heeft hij volgens mij een prima houdbare stelling. Hij deed echter 1… d6-d5? Onnodig. Die pion was geen zet meer waard. Maar Houska pakt hem niet meteen, ze geeft eerst die loper een schop, waarmee ze Dick nog redding biedt: 2 g4? Ld3?? Jammer! Met 2… Td3! kon Dick de kool en de geit sparen en was de remisehaven weer in zicht. Nu deed Houska 3 Tc3! en kon Dick met zijn plasje naar de dokter. Kwal kwijt!
De enige andere Nederlander in het casino was Robin van Kampen. Die won gedecideerd, maar liep toch te klagen. Tegen de makkelijke tegenstanders krijgt hij wit. Hij had liever met zwart gewonnen. Tss… verwend kreng.
Dimitri Reinderman ontsnapte voor de tweede keer uit een verloren stelling. Deze keer tegen een jong broekie dat bij het Aeroflot open in Moskou 9 partijen had gespeeld tegen allemaal tegenstanders met meer dan 2600 elo. Acht remises en een overwinning! Nu heeft Dimitri 2601. Dat valt dan niet mee. Maar gelukkig was het ventje erg slordig in de afwerking en mag Reinderman morgen zijn opwachting maken op het podium. Het podium waarop Erwin l’Ami vandaag al mocht plaatsnemen.
Morgen dezelfde vijf Nederlanders in het Casino als in de tweede ronde. En ook Beljavsky – Van Kampen!
Over legendes gesproken…
Richard Vedder
