The Spinning Wiel, mei 2016, Iedereen laat Oekraïne in de steek
Het referendum over het EU-associatieverdrag met Oekraïne ligt alweer ver achter ons. Een onzinnig onderwerp voor een volksraadpleging. De andere 27 lidstaten hadden al getekend en Nederland moet er zo nodig een puinhoop van maken. De aanzwengelaars van het referendum hebben misschien wel een strafbaar feit gepleegd. Meerderen hunner verklaarden al, dat het onderwerp en de uitslag hen niet bovenmatig interesseerden, en in dat geval is het aanvragen van een referendum bij wet verboden!
John van der Wiel (foto: Maaijveld)
Trots op Nederland
Vroeger vond ik referenda in principe goed en wenselijk. Tegenwoordig twijfel ik daar steeds meer aan. Dit vanwege het ‘inzicht’ van de gemiddelde kiezer. Velen stemden tegen uit onvrede met de EU of om de regering te pesten. En daar ging het dus niet over! Grote winnaar werd aldus…Putain. Wie schoot ook weer onze MH-17 uit de lucht? Een Russische Buk-raket, bediend door òf Russen òf separatisten. En juist die worden door ons stemvee beloond? Ongelooflijk.
Dag, Oekraïne!
En zo laten we het geplaagde Oekraïne vallen. Sommige schakers deden dat ook. Katerina Lahno werd Russin en vervolgens ook Sergey Karjakin (althans, Rus). Nu klinkt de achternaam Karjakin wel Russisch en wellicht is hij geen volbloed Oekraïner. Niet chique, maar in deze onzekere tijden kun je je er nog iets bij voorstellen. Echter, om je te laten fotograferen in een t-shirt met Putains kop erop, om openlijk pro-Putain (en natuurlijk anti-Kasparov) te zijn en de annexatie van de Krim toe te juichen, je geboorteland waar je groot en sterk bent geworden zo te krenken, dat is walgelijk.
Favoritisme
Doorgaans geniet ik van WK-matches, zonder ervan wakker te liggen wie wint of verliest, maar in dit geval hoop ik echt dat Karjakin een enorm pak slaag krijgt van Carlsen. Lijkt me dat aannemelijk? Absoluut niet. Niet alleen omdat, behalve in films, de ‘bad guys’ vaak winnen, maar ook omdat Karjakin onder hoogspanning het best presteert, zo is de laatste jaren veelvuldig gebleken. En Carlsen? Die deed het in eigen land eindelijk eens goed en won het toernooi in Stavanger. Dat zegt genoeg?
Maar toch…
Ik wil u laten zien wat ik een heikel punt vind:
Aronian – Carlsen, 8e ronde.
1. c4, Pf6. 2. g3, c6. 3. Lg2, d5. 4. Pf3, g6.
Ik zou liever 4…Lg4 doen en later …e6, maar met de tekstzet is niets mis.
5. b3, Lg7. 6. Lb2, 0-0. 7. 0-0, dxc4?!
Waarom zou je hier je centrum willen opgeven?
8. bxc4, c5?!
Misschien consequent, maar nog vreemder: met 2…c6 vertel je de Catalaanse loper te blokkeren. Goed idee, maar nu maak je ‘m met tempoverlies alleen maar sterker.
9. d3, Pc6. 10. Pe5
10…Pa5?
Deze lichtzinnigheid komt zwart duur te staan. Wat wil dit paard? Waarom zou een wereldkampioen de positionele regels wèl mogen overtreden? Zwart had veiligheidshalve moeten kiezen voor 10…Pxe5. 11. Lxe5, Pd7 en later …Tb8 om zijn nadeel te beperken.
11. Dc1, Dc7. 12. Pd2, Pe8?!
Hierna kan Pe5 niet goed ondermijnd worden en krijgt wit vrij spel. Beter alsnog 12…Pd7.
13. f4!, Pd6. 14. Lc3, Tb8. 15. Da3
Het fiasco tekent zich al af.
15…b6. 16. Lxa5!, bxa5. 17. Pb3
Zonder overdreven angst voor zwarts loperpaar gaat Aronian een pion scoren en uiteindelijk ook de partij winnen. Ook 17…Lxe5 had zwart hier niet meer voor groot nadeel behoed.
Matchstrategie
Karjakin is een goede vechter, je moet hem meestal enkele malen verslaan om een heel punt te scoren, maar zijn partijopbouw is niet altijd je dat. Voor de meeste tegenstanders ligt daar de winst, maar voor Carlsen? Ook hij is geen openingsvirtuoos, zoals bovenstaand fragment onderstreept. De spelers lijken een beetje op elkaar. Het zal een zware WK-match worden. Geen mooie, vrees ik, maar wel interessant. Maar goed, wat was vandaag ook weer het onderwerp? Ach, laat ook maar.
