Oops! Did it again

Nog maar net had ik ons team succes toegedicht bij het EK in Porto Carras en de KNSB bezworen een nominatie voor ‘Sportploeg van het  Jaar’ te regelen voor onze schakers, of de Nederlandse successen in teamverband  regen zich aaneen!

Is het Sportgala al vol?

Eerst werden de tafeltennisdames (opnieuw) Europees kampioen. Daarna de wereldtitel voor de honkballers: een unicum! Voorheen was de vierde plaats het allerhoogste ooit geweest, nu werd grootmacht Cuba tot twee maal toe verslagen. Vervolgens pakten onze bridgers in Veldhoven ook de wereldtitel, na onderweg o.a. topfavoriet Italië zelf geëlimineerd te hebben. Eénmaal eerder, begin jaren ’90 in Chili, was dit kunststukje gelukt. En  onlangs werd ook het korfbalteam wereldkampioen. Maar dat worden ze vrijwel  altijd en de finale is immer tegen België. En zoals u weet zijn wij Ollanders  een stukje langer…

Demotiverend?

Dat Sportgala is in eén maand tijd schier onhaalbaar geworden. De honkbalploeg krijgt de lauweren en de rest figureert. Het zal me benieuwen of de bridgers, als denksporters, zelfs maar genomineerd worden. Zo  ja, dan doet de NBB iets toch beter. Onze mannen in Griekenland zijn door al  deze ontwikkelingen natuurlijk geheel gedemotiveerd. Dat zagen we al aan 2-2 tegen het nietige Finland. Er volgde enig herstel, mooi was het voor de poorten van de hel aan bord 3 en 4 weggesleepte gelijk spel tegen Rusland, dat echter ook indicatief was voor het moeizame spel van velen onzer. En als je dan verliest van Roemenië, ja dan liggen de medailles ver weg.

Waar is het elan?

En al die remises, was soll das? Het huidige matchpuntensysteem bij dit soort evenementen komt de aardigheid van het spel niet ten goede. Maar dat de beslissing over die matchpunten meestal valt op het bord van de oudste speler van de groep, Sokolov, dat hoort toch niet? Waar is het jeugdig elan? Heeft dit team niet voldoende kracht om met zijn allen op maximum te spelen inplaats van risicomijdend, rondkijkend op welk bord de matchpunten te halen zouden kunnen zijn? Ik denk, voor de toekomst, dat er toch weer beter om bordpunten gespeeld kan worden. En voor de komende dagen, dat Chuchelov eens een goede speech moet houden:”We gaan lekker knokken zonder angst, die tegenstanders eens flink pletten!”

Dodelijke voorspellingen

Heb ik het Nederlands team dan toch de nek omgedraaid, door vorige keer te suggereren, dat ik een podiumplaats wel zag zitten? Ja, mijn voorspellingen….Het kan nog lukken natuurlijk, maar lijkt er vooralsnog niet op. Hoewel ik Kramnik in Hoogeveen wel goed had. Te ‘obvious’ zeker. Misschien moet het voorspellen me bij wet verboden worden. Te schadelijk. Ik ben een Apollo, geen Delphi. Of zal ik nog eén keer quitte of dubbel spelen door te zeggen dat Ajax landskampioen wordt, Apoel Nicosia de Champions League wint en Bosnië-Herzegovina het EK 2012? Evenveel kans als de IJsselmeervogels waarschijnlijk.

Het beroep schaker

In de jaren ’60 en ’70 begon, dankzij Fischer, het besef in het Westen door te dringen: het is mogelijk de Sovjets te verslaan, mits je full-time en vol overgave met schaken bezig bent. Er kwamen meer professionals en af en toe successen voor niet-Russen. Anand en Carlsen mogen nog als exponenten daarvan gezien worden. Toch zit sinds de financiële crises van het nieuwe millennium het beroep schaker in het Westen in de verdrukking. Allerlei toernooien houden zich met veel moeite low-budget staande en kijk eens naar ons team: Sabattical Loek wil eigenlijk pokeren, Ivan was een tijdje geleden bezig in de onroerend goed branche in Bosnië, Jan en Daniël studeren en Anish wordt zeker een succesrijk professional, maar zit nog op school. Waarom had ik het eigenlijk over medailles?

Toekomstperspectief

Is schaken dan niet ‘hot’ meer? Niet optimaal, nee. Is poker dan zoveel boeiender? Nee. Leeg spel. Bridge is 100 maal interessanter dan poker. Hebben we een nieuwe Koude Oorlog nodig? Zou kunnen helpen, maar is verder niet zo raadzaam. Ik denk eerder, dat we enkele lucky breaks behoeven. Maecenassen, grote bedrijven die zich voor het schaken gaan interesseren, een oplevende economie. Maar bovenal: spannende ontwikkelingen in de WK-cyclus. Als Carlsen een beetje gekker wordt, kan hij de Messias zijn.

Dichterbij in plaats en tijd

In Nederland is er altijd toekomst voor het schaken. Ben ik van overtuigd. We zijn een denksportnatie. We hebben schaakcultuur en schaaktraditie. In de kouder wordende maanden trekken we naar de kust. Van 21 t/m 30 november vindt in Wijk aan Zee, café de Zon, alweer het 16e Cultural Village toernooi plaats. Een pittig groepje, met zelfs een 2600+-Duitser, Buhmann. En o.a. vijf Nederlanders, met als belangrijkste troef Benjamin Bok. De winnaar plaatst zich voor Tata-C en er zijn allerlei titelnormen mogelijk. Wellicht een tip voor een bezoekje?

(John van der Wiel)